Deze keer hadden we allemaal 150 gram gekaarde spinklare wol meegebracht om een vezelruil te doen. Cobie en Coba hadden de taak op zich genomen om alles te verdelen in 11 porties, zodat alle deelnemers weer met 150 gram wol naar huis konden, maar nu 11 verschillende soorten.
En er was veel verschil, heel erg leuk! We kregen een briefje mee met wat er in het zakje zat, maar ik moet bekennen dat ik niet alles terug kon identificeren. Ik weet, de ene witte wol is de andere niet, dus het moet nog wel mogelijk zijn om alles goed thuis te brengen. Maar misschien had ik daar niet zo'n behoefte aan, vind ik het leuker om me te laten verrassen tijdens het spinnen, en op dat moment te denken: mmmmm, wat zou dit zijn?
Het was in ieder geval zo'n leuk zakje dat ik het niet heb kunnen laten liggen. Een paar soorten zijn al opgesponnen in draadjes, en er was er eentje die echt een bijzonder positieve ervaring was, dat was een mohair met zijde. De zijde was sari-zijde in verschillende kleurtjes. Voor wie dit nog niet kent, sari-zijde is zijde die overblijft bij het weven van zijde stoffen voor het maken van saris, en ook gerecyclede saris Draadjes en vezeltjes hiervan kun je kopen en zij zijn populair bij spinners en vilters omdat ze een bijzonder effect geven in je gekaarde wol of in je viltproject. Naast dat de mohair een heel mooi glandzend draadje gaf en heerlijk wegspon, gaf de sari-zijde verrassend leuke kleurvlekjes in het draadje. Geen foto's want we hebben afgesproken dat we aan het einde van dit spin-jaar (ons lustrum jaar van Wol en Wiel!) pas de projecten gaan laten zien die we ervan gemaakt hebben.
 |
| 1 verschillende wolletjes |
Eerder dit najaar maakte ik ook gebruik van sari-zijde in een spinproject. Dat zakje sari-zijde, gekocht op de weversmarkt in Hoorn, lag al twee jaar (!) naar me te lonken, maar ik moet altijd over een hobbel heen om iets nieuws te gaan proberen, en deze keer was die hobbel blijkbaar heel groot. Onzin natuurlijk, het was een fluitje van een cent om wat draadjes op de kaardenmolen erbij te leggen, en het spinnen van het kaardvlies ging ook net als anders. Het effekt was leuk, volgende keer kan er nog wel wat meer bij. Een foto hiervan heb ik ook nog niet, misschien komt dat nog wel.
Een ontdekking van een Deens tv-programma over breien zou ik nog delen met de groep. Nou, bij deze, het heet 'Den Store Strikkedyst' en bijna alle afleveringen zijn te zien op de grote kijkbuis-van-iedereen, Youtube. Inmiddels loopt het derde seizoen, en het is heel leuk om te zien welke opgaven de deelnemers krijgen. Het Deens is natuurlijk moeilijk, niet tot nauwelijks te verstaan of begrijpen, maar evengoed is het de moeite waard om te kijken. Elke aflevering duurt ca 45 minuten en de beroemde Deense brei-ontwerpster van Fanö, Christel Seyfarth is een van de juryleden. Hier onder de eerste aflevering van het eerste seizoen.
Twee weken geleden en vorig weekend ook heb ik met wede geverfd. Wede is een plantje met blad wat een beetje op spinaziebladeren lijken, en het bevat de blauwe kleurstof Indigo, net als de Indigo plant, alleen in veel mindere mate. Voordat Indigo in Europa geimporteerd werd, was Wede de leverancier van al ons blauw. Het is een bijzondere kleurstof, een kuipverf, en je verft er anders mee dan met de meeste plantaardige verfstoffen. De kleur moet ontwikkeld worden door contact met zuurstof in de lucht, en dat gebeurt als de wol eerst in het verfbad ligt, waardoor de kleurstof aan de wol hecht, om er dan uitgehaald te worden en door de lucht heen en weer bewogen wordt. Je ziet de kleur veranderen van geel, naar groen en uiteindelijk naar blauw. We kregen lichtblauwe kleuren, soms neigend naar turquoise.
 |
| heel lichtblauw, kaardvlies en garen |
Iemand die veel over verfplanten, waaronder indigo schrijft op haar blog is Leena, die een verfplantentuin heeft, plantaardig wol verft en prachtige designs en breipakketten verkoopt via internet en op een markt in Helsinki. Haar blog kun je hier vinden.
En vandaag nog 'ontdekte' ik een andere interessante blog met artikelen over wol, spinnen, verfplanten en verven (o.a. ecoprinten, Helga!). Het is bovendien een ontzettend grappige blog, waarin haar Gotland schaapje Elinor een grote rol speelt. Dit is de blog waarin Elinor voor het eerst voorkomt, lees maar en ik hoop dat je het ook leuk vind. Kijk daarna vooral door haar blogposts heen, want ze heeft verbazend mooie ecoprints en ze verft met allerlei plantmateriaal.
Afsluitend nog een foto van mijn 'ecoprint' op een kaardvlies. Het beste resultaat kreeg ik door het pakketje in water te sudderen, waardoor de kleuren goed opgenomen werden door het voorgebeitste kaardvlies.
