Selmas fleece, hind legs

Today, the third and final part of Selmas fleece of 2022 is washed.

More double-cuts, more VM, more matted fleece. Instead of matted tips, I would say that there are matted locks. After all, the sheep ly mostly on their bottoms when they ly down, a little on one side. They don't mind mud or other dirt to ly in, though they prefer a bit softer and a bit dryer places if they find them.

At the cut side, you can find the double-cuts

At the tip side, you will find all VM and other dirt

Result of both sides cleaning

Half of it, ready for its first bath.

After 2 days of picking fleeces on the floor, I must admit that I'm a bit stiff in my legs and bottom. Crawling on the floor, reaching far, sitting still and getting up and sitting down is not something I'm used to, and I will be glad when I can start the next phase in the processing of this fleece.

I am really glad that I found such large stainless steel bowls at second hand stores, for this fleece processing. So much nicer than using plastic containers!

Now, the wool is drying and in the afternoon I baked a nice Dutch specialty, speculaas. A sweet cooky with wintery spices like cinnamon, cloves and nutmeg, And the result is crispy and tasty.

Speculaas

Selmas fleece part 'Front legs'

 Today, it's this parts turn. A bit more vegetable matter and double cuts, and a lot more felted tips. However, still not too bad, considering the fields with thistles they have lived in during the fall and spring.

 It is in a bath in one go, and that might have been too much for a single bath. I'll have to divide it in two batches.

In below picture you can see that the tips are more felted, muddier and there are even some thistle-heads in the wool.

More dirt, VM and felted tips.

During the process of soaking, rinsing, washing and more rinsing, I always pick 'stuff' out of the fleeces. The wool gets whiter which makes it easier to spott straws, seeds and even sticks. Double-cuts float to the surface in small balls so they are also easy to spot.

And in the end, after all steps in the process, the wool is white and clean, so much nicer than the raw fleece!

Washing Selmas first fleece

 Wow, after several years of silence, I suddenly feel the energy to post! This post is about the processing of the wool of Selma, one of our three Flevolander sheep, that came to us in spring 2021.

The fleece is Selmas first fleece, so shorn in 2022. The fleeces of the other two ladies (three sisters) are already processed and almost spun up. But Selmas has been lying there staring at me in a big blue plastic bag. To be honest, I was a little afraid that the moths had lived in the fleece, as the bag was open for a longer period, actually waiting to be processed but that never happened. Until now.

Now is between Christmas and New Years Eve, and I have taken a few days off from work. The Christmas stress is over, so now we have some really quiet days - it is like these days don't really exist, everything has come to a stand-still and there are no obligations at all. Even cooking dinner is easy because there is still so much food left over from Chistmas!

I started with rolling out the fleece on the floor. It actually looked quite good. It was yellowish, supposedly because it had been sitting in the bag, and the lanolin had stained it yellow. The sides were not very dirty, nor was the tail part included, a good job was done after the shearing and before packaging. Did I do that? I don't remember, but had expected a lot more dirt in it. In my memory the sheep were not easy to shear, there was a lot of mud and hay in the fleeces. Maybe I had already picked the fleece and removed those dirty parts. Nevertheless, I took away some of the outer parts of the fleece that I didn't want to process. Too dirty, too matted and I simply have enough wool to process without these difficult parts.

Then, I split it in three parts: (1) the back legs/belly/bottom (the trousers), (2) the front legs and belly and (3) the middle part, from the neck to the tail. Part 3 was further divided into the finest part, over the back and the shoulders (part 3.1), but not the neck. And the rest of that part (3.2).

Part 1 and 2 went back into the bag, for another day. Part 3 I have picked further, for double cuts and vegetable matter. As with the fleeces of her sisters, Selmas fleece had very dark and muddy tips. It was a lambs fleece after all, so the tips had been 'on the sheep'  from before birth, in March 2021, and she was shorn late June 2022.

After that the parts got two cold baths with only water, to wash out the suint (is that sweat and pee?) and mud. Then, a hot bath of 20 minutes with wool wash (Ecover is what I use), and after that 2 somewhat cooler but still hottish/warm baths to wash out the soapy water. I used a spinner (is that the right word, people talk about the spin-cycle of their washing machines but this is a stand-alone machine, and in Dutch it is called a centrifuge). The spinner is of so much help! It spins out all the dirt water, or all the soapy water which would be left in the wool between the baths otherwise. Without the spinner, a double amount of rinse baths would be needed.

This is my woolwash set-up for the day. A smaller table is put in place, with a large stainless steel bowl for the washing. And the spinner to the right.

Finally, when all parts 3 were washed, rinsed and spin-cycled, I put them on a washing rack to dry. Phew! Now, only the leg-parts left to do.

Onze buren

Gisteren hebben we twee interessante gesprekken gehad. Eentje met mensen die al op Oosterwold wonen en die hun huis door dezelfde bouwer hebben laten bouwen als die wij op het oog hebben. Heel aardige mensen, ze lieten alles zien en wilden al onze vragen beantwoorden. Ze hebben ook een heel mooi huis. Drie dingen heb ik daarvandaan meegenomen:
Onze (toekomstige) bouwer is een goede, betrouwbare bouwer waarmee het fijn samenwerken is
'De rest zelf doen' kan wel eens een stap te ver zijn
Rustig aan met de verkoop van je huidige huis kan je veel kopzorg schelen en kan heel noodzakelijk zijn voor de hoognodige rust.
Ik had een vogeltje gebreid voor in de tuin, en dat werd ontzettend positief ontvangen, leuk!

Daarna zijn we naar de nieuwjaarsborrel van onze toekomstige buren gegaan. Veel mensen ontmoet, van wie ik met slechts een paar wat langer heb gesproken. Aardige mensen. Velen zijn al verder dan wij, dus daar kunnen we van leren. Van de drie naaste buren waar wij grenzen mee delen hebben we er slechts een ontmoet, ook een aardig gezin met een zoontje. De buren waarmee we het grootste deel van de kavelgrens delen waren er jammer genoeg niet. Onze overburen zijn heel aardige mensen, een jonge architect en een ouder echtpaar. De informatie over de kavelwegvereniging klonk hoopvol.

vingerloze wanten met fantasieborduursel met linnen borduurgaren. Wol geverfd met fluitekruid en fluitekruid met ijzer nabeits.

Daartussen ben ik ook nog even naar de Wolunie geweest. Anne gaf een leden voor leden workshop en ik had de sleutel dus kon de ruimte voor haar openen. Ook dacht ik 'even' mijn Wollicht af te maken maar dat viel tegen. De helft van de bollen zit nu op de veter, de andere helft moet ik nog doen.

Vingerloze wanten met borduursel met boorduurgaren. Wol van de Blauwe Texelaar.

Vandaag post ik nog een paar polswarmers en drie paar vingerloze wanten naar Reny, die op braderien en markten gevraagd wordt om te spinnen of andere activiteiten te demonstreren. Ze verkoopt ze daar, waar ik heel blij mee ben. in deze blogpost de foto's.

Vingerloze wanten met een fair-isle motief. Wol van het Dorset schaap.

Polswarmers. De wol is een heerlijke mix van allerlei kleuren, met grijs als basis en daarbij veel roze en rood. Een borduursel van borduurgaren.

Nieuw jaar, nieuwe plannen

Dit jaar gaat in het teken staan van een nieuw huis! In Almere Oosterwold. Heel spannend en ontzettend leuk. We hebben de plek uitgekozen waar we gaan bouwen, we hebben contact gehad met de toekomstige buren en gezamelijk hebben we de kavelgrenzen bepaald.

Hoe ziet de kavel er uit? Nou, er valt nog niet veel te zien. Momenteel is het een akker met kleine groene plantjes die opkomen. Het lijkt op wortel maar er staan ook sprietjes die op een graansoort lijken. En er liggen uitjes waarvan sommige aan het groeien zijn geslagen, maar die zijn waarschijnlijk achtergebleven van de vorige oogst want ze liggen erg onregelmatig en gewoon bovenop de aarde (of de klei...). Je ziet, ik heb de grond goed bekeken want meer was er niet te zien :-). Voor de zomer zal er niet veel gebeuren, en na de zomer (na de oogst van de groene plantjes) zal heel misschien de voorste rij iets gaan doen. Die zijn al verder in het proces. Wij zijn nog maar aan het begin, dus we starten ook later met het echte bouwen.

Vandaag, 1 januari, liepen we een rondje om het blok waar we gaan bouwen, veld F. Een lekkere wandeling met af en toe wat spetters en ook koud. Grijs. Niet heel vrolijk weer. Maar ja, het is ook januari.

Vinterlov

Den här veckan är underbar! Snö ute, varmt inne, ull, skidor, hembakt bröd, loppis, museum, ...

Igår var vi på loppis. Egentligen var vi till staden för att besikta släpvagnen, svärföräldranas släpvagn som vi kan släpa på men inte svärföräldrarna för de har ingen dragkrok. Men det är bra att den finns för då kan vi frakta saker när vi är i stugan. Det var på tisdag, och då har också loppisen öppet.

Det var kö utanför när vi körde in på parkeringsplatsen fem i ett. Innan vi kom till kön hade dörrarna öppnats och kunde vi gå in. Det blev några små fina fynd. Inget spektakulärt men jag var nöjd med en vävbok, två små garnhållare för bandvävning (kommer inte på vad de kallas), ett sett av 5 strumpstickor av lite tjockare sort, kanske 5 mm eller 4,5 mm. En snygg vägglampa som jag inte vet var det ska sitta ännu men den såg bra och användbar ut, en akvarellbok till maken, två tennljusstakar och två sladdosor alltid bra att ha!

Besiktningen gick bra. Nummerplåten höll på att dela sig men det blev ingen anmärkning på det. Bromsarna funkade finfint, vi fick komplimang för det. Och intyget eller rapporten fick maken, fast svärmor var med och hon står som ägare. Det tyckte hon var typiskt!

Sedan visste hon ett till loppis som hade öppet i samma stad, så vi åkte dit också! Där blev det några små rostfria bunkar till ett bra pris och svärmor skaffade tallrikar; lite mindre än vad de redan har för de ska äta lite mindre.

Sen till ett fik! Det var en lite längre promenad från parkeringen är vad det var tänkt och på väg till fiket kom vi förbi ett annat fik! Det visade sig vara fik och solidaritetsaffär och loppis i samma lokal. Trevliga semlor blev det, ett paket te (för de hade inte rooibos vid fiket men sålde rooibos i affären och vi ville dricka rooibos). Efter fiket blev det en snabb sväng genom loppisavdelningen och där hittade vi små dricksglas, inte exakt som vi redan hade men ganska nära, och 7 stycken dessutom, vilket fynd!

Så allt i allt blev det tre loppisar på samma eftermiddag, inte illa!

Idag blev det en skidtur. Dåligt glid var det i början, med klumpar med snö under skidorna. Men i skogen blev det bättre för där var det lite blåbärsris i snön som skrapade rent skidorna hela tiden. Härligt och svettigt var det!

Och här ett par muddar, i 'linen stitch' som jag inte vet vad det heter på Svenska. Vad tycker ni, ska dessa broderas? Det var tanken men nu vet jag inte längre. Det gula noppriga är 'artyarn' som jag spann av superkort finull som vi växtfärgade i somras. Kul men svårt, för mig som alltid spinner tunnt och jämt. Men det ger lite 'fårskinns effekt' vilket jag tycker är kul.

Vakantie

Het is februari, en we zijn in ons vakantiehuisje in Zweden. Buiten ligt een pak sneeuw, binnen brandt de houtkachel en in de keuken het houtfornuis. Kan het nog beter?

Gisteren waren we naar Carina, 'mijn' wolboerin, en kwamen terug met 6 vachten: een witte, van de winterscheer met best wat stro en ander ongewenst spul maar met prachtige krulletje, en vijf gotlandsvachten waarvan eentje erg donker en de rest met mooie lichte krulletjes.

De witte en de donkere ga ik in ieder geval houden, voor het vloerkleed wat ik deze zomer ga vilten. De andere neem ik mee voor mijn spinvrienden.

Carina had kuikentjes - net die dag uit het ei gekomen. Een paar gele en ook een helemaal zwarte, ontzettend schattig. Hier een mobiel-foto, een beetje wazig want het was niet zo heel licht meer en je wil natuurlijk zo'n klein mormeltje niet in het gezicht flitsen.

Buiten in de sneeuw is ook een 'bosmonster' aan het werk. Een deel van ons bos wordt uitgedund - het wordt een mooi en licht bos waar je fijn doorheen kunt lopen en vooral een beetje beter doorheen kunt kijken.