We waren met een iets kleinere groep deze keer, 7 mensen in totaal, en dat zorgde ervoor dat we uitgebreid de meegebrachte projecten konden bekijken, voelen (belangrijk!) en bespreken. Ook hebben we het spinnen van een bouclé draad besproken en sommigen hebben dat ook geoefend, waaronder ikzelf. Maar later daarover meer.
Petra begon, en vertelde dat ze niets meegenomen had. Ze is Blauwe Texelaar aan het spinnen op haar electrische spinnewiel, zo vanuit de vacht. Ze houdt erg van de geur van de vacht en het gevoel van de lanoline waardoor de vezels zo makkelijk langs erkaar glijden. Het is een vrij donkere vacht, en de spoel is al bijna bommetje vol, wat heel veel is bij haar e-spinner, want de spoelen zijn groot, er kan zo'n 100 g op!
Hennie spint ook een Blauwe Texelaar, gewassen en gekaard. Ze heeft eerst de lichte stukken er uit gezocht, en spint die. Haar idee is om iets te maken uit het boek 'Öland breien' van Marja de Haan (deze link voert je naar een verkoopsite waar het boek te koop is), en gebruik te maken van de natuurlijke kleuren uit de vacht van een Blauwe Texelaar. In de tijd tussen de twee spinochtenden heeft Hennie polswarmers gebreid:
De kleur van het blauwe gedeelte is in werkelijkheid veel feller dan op de foto, het contrast is groter met het rood. Mooi he? Er werd gepraat over de breedte van de verschillende delen van de polswarmer, Het deel in de gebroken rib steek is breder dan het andere gedeelte met het patroontje. Men was het er over eens dat boordsteken (gebroken rib is een variatie op de 1 recht 1 averecht boordsteek) altijd breder wordt, omdat er gewisseld wordt tussen recht en averecht en je daarvoor meer draad gebruikt. Ik denk dat het ook kan liggen aan het andere deel, wat gebreid is met twee kleuren. Als je patroontjes met meerdere kleuren breidt trekt het breiwerk altijd wat in. Wat het ook is, de oplossing voor beide verschijnselen is dezelfde: brei voor het boordsteek gedeelte met wat dunnere naalden, of met minder steken.
Ook heeft ze een katoenen shawl gehaakt met paarse bloemen. De katoen maakt hem wat zwaar, Hennie vindt hem teveel op haar schouders drukken, maar er is al een liefhebber voor dus Hennie gaat hem weggeven.
Hennie en ik gaan een bruidssjaal breien, van een patroontje dat in Handwerken Zonder Grenzen heeft gestaan, lang geleden. We hebben allebei een proeflapje gemaakt, en zijn er ook allebei nog niet helemaal uit of de naalddikte wel goed is. Dit is het proeflapje van Hennie:
Een garen met mohair of angora er in? We praatten er wat over en als ik het me goed herinner gaat Hennie ook nog met een iets dikkere pen een lapje breien om het verschil te zien. Ik heb ook een proeflapje maar dat zal ik in een aparte post laten zien.
Cobie en Jolanda gaan ook een kansjaal breien maar van een ander patroon.
C heeft veel geweven en heeft daar niets van meegenomen, omdat ze denkt dat we daar niet in geinteresseerd zijn. Tsssss! Dat is helemaal niet zo, we zijn juist heel erg nieuwsgierig naar wat ze allemaal weeft! Volgende keer dus wat meenemen hoor! Ze vertelt over de weefcursus, en een kleurencursus die ze ook volgt. Daar heb je bij het weven veel profijt van, kleuren kunnen heel verrassend zijn vertelt ze: apart vind je een kleur misschien echt niet mooi, maar in combinatie met andere kleuren is het resultaat soms heel aantrekkelijk!
Saskia is nog niet uitgebreid met alle IJslandse wol die ze in de zomervakantie op IJsland heeft buitgemaakt! Deze keer een mooie sjaal, met allerlei plantaardig geverfde ijslandse wol. Het was een breipakketje met alle kleuren in een mooi doosje, waar een patroon in zat (niet het patroon wat Saskia uiteindelijk gemaakt heeft), en ook op het doosje alle planten die gebruikt zijn om de kleuren te krijgen. Hier onder zie je een stukje van de sjaal, de mooie bloem die er ook nog uit kon en het doosje met de informatie over de planten.
Als je goed kijkt zie je dat er kleurstoffen in zitten van Indigo, Lupine, Rabarber en Blauwhout (Brazil Wood) |
Een mooie rand met cockle shell patroon |
Hier zie je hoe anders de kleuren kunnen uitvallen als de zon niet schijnt. Ik denk toch dat de twee bovenste foto's de kleur het best benaderen. |
Het witte garen heeft kleinere lusjes dan het donkere garen (het donkere op de bovenste foto is hetzelfde als het garen wat midden in beeld is op de onderste foto en het is groen in werkelijkheid - geverfd met Berkeblad en nagebeitst met ijzer). Dat zou kunnen komen door het verschil van vezel: de witte is Romney, de groene Leicester Longwool. Ook is het witte gemaakt met drie handgesponnen draden, terwijl de groene naaigaren heeft voor zowel kern als binddraad. Er zijn vele variaties op Boucle, en met veel oefenen komen we wel tot de draad die we ook voor ogen hebben. Momenteel is het nog een beetje afwachten wat het eindproduct is ook al volgen we de instructies goed op!
Jolanda heeft een sjaal geweven van garen wat ze vorig jaar al eens had laten zien. Een paars garen met allerlei kleurtjes erdoorheen gekaard. De sjaal is geweven op een driehoekig weefraam. We zijn allen geinteresseerd in het weefraam, en Hennie zou graag iemand willen vragen om er zo een voor haar te maken, dus Jolanda en Hennie spraken af om samen een bezoekje aan een handige kennis te gaan brengen! Helaas heb ik de sjaal niet op de foto, misschien een volgende keer als het weefraamverhaal een vervolg heeft.
Ik heb ook wat projecten meegebracht in verschillende stadia van 'af'. Wat helemaal af is zijn de wanten voor mijn vader. Ik heb binnen wat foto's gemaakt, niet helemaal scherp maar het moet maar zo want het is echt niet lekker buiten, en bovendien veel te donker om een goede foto te maken.
De wanten zijn in de techniek 'twijnend breien' gemaakt, een Zweedse techniek waarbij je met twee draden breidt, afwisselend met de ene en de andere draad een steek maakt, en de draden tussen elke steek een halve slag om elkaar draait. Hier is een video van hoe dat gaat. Bij de duim is elke twee toeren een steek gemeerderd, daardoor verspringen de kleuren tot een soort geruit patroontje:
En tussen de boord en de hand heb ik een stukje met averechtse steken gebreid, in het Zweeds 'krok' steken, in het Engels 'crook' stitches.
Deze steek trekt het breiwerk iets in, wat een mooie overgang tussen boord en hand geeft. |
Mijn laptophoes is bijna af. Ik moet hem nog wat in de breedte laten krimpen, Hennie gaf mij uitstekend advies. Als de hoes af is kan ik eindelijk ook eens een andere tas gebruiken als ik naar mijn werk ga, met een goed beschermde laptop.
Wat helemaal nog niet af is, zijn deze lokken. In Oktober kocht ik een prachtige bruine vacht, Dorset x Leicester Longwool. Die wilde ik onlangs gaan wassen, en ik pakte hem helemaal uit om de lelijke delen, vuiltjes en dubbelscheer te verwijderen. Toen zag ik tot mijn grote schrik dat alle lokken een zwakke plek in het midden hadden:
En het ergste was dat je de lokken zomaar met twee handen uit elkaar kon trekken! Dat was een nare ontdekking, en ik wist even niet wat ik ermee zou doen: weggooien of niet? Mijn spinmaatjes op Ravelry adviseerden om te kijken of de twee delen niet apart van elkaar verwerkt en gesponnen konen worden. Dus ik waste, deelde, kaardde en spon een proefje:
Twee heel verschillende garens, allebei zacht en mooi. En het was goed te doen om ze te spinnen ook al was de vezel ca 5-6 cm in plaats van de mooie 10-12 cm. Ook mijn spinmaatjes bij Wol en Wiel vonden dat ik dat best zo kon doen, dus ik ga toch maar de hele vacht wassen, moed verzamelen om de lokken te delen, en dan doen alsof ik twee vachten heb in plaats van een.
En ik heb ook nog nagevraagd bij de boerin of er iets met het schaap, het eten of het weer is gebeurd midden in het seizoen. Ze herinnerde zich (na in haar geheugen te graven) dat het lam inderdaad, toen het buiten kwam, een poosje niet helemaal gezond was geweest, maar daarna weer wel. Dat is natuurlijk de verklaring van de zwakke plek. Ik heb ook gelezen dat men het wel een 'hongerrand' noemt. Maar het kan ook door andere oorzaken dan honger, bv ziekte of medicijnen veroorzaakt worden.
Als afsluiting een foto van mijn proeflapje voor de kantsjaal. Ik ben van plan binnenkort daar meer over te schrijven.