Keramik och ull. Relaterade till människans basbehov: av ullen gör man kläder som skyddar mot regn och kyla, i keramik förvarar och serverar man sin mat. Dessutom är det vackra material som låter sig behandlas och formas i oändligt många variationer.
Förutom med ull och keramik pysslar jag också med annat, som säkert kommer att visas så småningom.
Deze dag was het te mooi om binnen te zitten. Dus we pakten een terrasstoel op het terras voor de Blokhut, of haalden een stoel van binnen en installeerden ons heerlijk buiten in het zonnetje om te gaan spinnen. Na een tijdje werd het zelfs zo warm dat we in de schaduw gingen zitten....
We waren met een kleine groep van zeven personen, en Jannie was er ook bij. Zij komt niet heel vaak, maar deze keer werd haar de gelegenheid geboden en besloot ze meteen om in de auto te stappen en ook te komen, gezellig! Ze had een stapel tijdschriften mee voor wie geinteresseerd was, oude breitijdschriften en een paar Ariadnes van heel lang geleden. Nostalgie! Reny ontdekte er een trui in die zij ooit breide, en ik heb er eentje meegenomen vanwege het haakwerk wat erin stond. Dankjewel, Jannie!
Gehaakte randjes uit een Ariadne van lang geleden
Een prachtig vest had Jannie gehaakt! Zij breidt niet meer vanwege stijve vingers, maar haken doet ze regelmatig, en dat is te zien aan dit prachtige vest. Het voelt zacht en is soepel. Gemaakt met eigengesponnen wol, een mix van vezels van verschillende kleuren die samen deze fraaie bruine tint opleverden (heel veel wat je mengt geeft bruin, en daar kun je soms minder blij om zijn, maar als het zo'n bruin wordt als dat van Jannies vest, nou dan is daar niks mis mee!)
Dit gehaakte vest van gesponnen wol heeft ook een mooi gehaakt randje. Je kunt aan de levendigheid van het bruin zien dat het een vezelmix van verschillende kleuren is.
Kijk eens wat een heerlijke mandjes! Ik moet toch ook goed mijn ogen open houden op de kringloop, want een mandje met je breiwerk of spinspullen is handig, en ziet er ontzettend uitnodigend en sfeervol uit.
Hennie liet twee uitgaven van een nieuw textielblad zien, Trui magazine. Het is een blad vol met prachtige foto's, breibeschrijvingen, reportages en achtergrondverhalen bij technieken of streekgebonden handwerk. Heerlijk om in te bladeren en je te laten inspireren.
Volgende keer, dat hebben we al afgesproken, gaan we ons richten op de geweven driehoeksjaals. Coba en Hennie hebben zo'n weefraam, Coba heeft ook al met haar eigengesponnen gotlandswol een mooie sjaal hiermee geweven. Reny en ik hebben daar ook oog op, en volgende keer zal Hennie een beginnetje gemaakt hebben met haar weefraam, dan kunnen we allemaal zien hoe dat in het echt gaat. Ik ben zo benieuwd of het dan makkelijker is dan als je het moet uitleggen, of in je hoofd doet...
IVN Almere en de Almeerse Wolunie hebben gezamelijk een verfplantentuin opgezet en beheren die nu al een tijd. Ik heb veel enthousiaste verhalen gehoord, heb zelfs al eens met het boerenwormkruid van de akker geverfd, maar ben er, tot vandaag, nog nooit geweest (beschamend, ja, maar nu dus rechtgezet!).
Margrieten vooral voor het ecoprinten
Vandaag was de officiele ingebruikname van de waterpomp bij de verfplantentuin. Vorig seizoen zijn er spierballen gekweekt en vele natte voeten gehaald door het heen en weer rijden van een kruiwagen met water vanaf de dierenweide naar de akker, maar dit jaar, eerder in het voorjaar, is er een waterpomp geplaatst. Dit helpt de verzorgers van de akker enorm!
De opening werd verricht door een aantal enthousiaste vrijwilligers van de akker, door gezamelijk water te pompen, maar eerst was er nog een speech van de voorzitter van de Wolunie, van een (oud-) vertegenwoordiger van het fonds wat geld geschonken heeft voor de pomp en van de Wolmeester.
Jan vertellend over de behoefte aan en de komst van de waterpomp
Allemaal korte en gezellige praatjes, dus heel leuk leerzaam en insprirerend om naar te luisteren! De Wolmeester bood kleine 'schilderijtjes' aan aan de vrijwilligers van de akker, met wollen draadjes en vilt wat plantaardig geverfd was met planten van de akker.
Irma was er natuurlijk, de motor en inspirator van de verfplantentuin. Hier zie je haar trots voor de prachtige planten die de Wolunie voorzien van kleurrijke wol.
Ik ben diep onder de indruk van de tuin. Wat een veelvoud aan planten, en ze staan er zo gezond bij! De meeste plantenrijen zijn voorzien van een informatiebordje, voor de nieuwsgierige voorbijganger. Het was ook prachtig weer om door de tuin te lopen en te genieten van alles wat groeide. Ad, die vanuit het bestuur van de Wolunie de coordinatie van de akker doet, gaf een rondleiding langs alle planten en vertelde kort van de strubbelingen en successen van iedere plantensoort, zeer leuk om te horen.
Het informatiebordje van Wede, vroeger de enige plant die in Europa blauw leverde, voordat Indigo geimporteerd werd.
En van Wouw, wat een lichtbestendige gele kleur geeft.
Meekrap in het echt, het schijnt een best brede plant te worden, met natuurlijk een groot wortelstelsel, wat uiteindelijk voor de rode verfstof gaat zorgen
Wat krijg ik hier weer zin in het plantaardig verven van. Maar eerst nog aan de studie!
Vandaag hield ik een workshop in het verven van gesponnen garen in een pakketje, zodat het garen allerlei kleuren krijgt van diverse planten in plaats van een egale kleur.
Het was een heel geslaagde dag! Van tevoren had ik goed nagedacht over hoe het zou gaan en wat we nodig hebben, heb ik alles bij elkaar gezocht en voorbereid. Het verliep ongeveer zoals ik gedacht had en de resultaten waren ontzettend leuk! Ik had het alleen zo druk dat ik vergat foto's te maken, maar gelukkig maakte Judith foto's die ik mag gebruiken voor deze blog, dankjewel Judith!
Er hadden zich 8 mensen aangemeld, we kenden elkaar bijna allemaal, leden van de Almeerse Wolunie, en dat maakte het extra gezellig. We begonnen met het in de week te leggen van de garens, en daarna de plantendelen die de kleur zouden geven te verdelen over het garen, met wat stukjes ijzer voor extra kleureffekten. Dat rolden we in een stukje stof wat stevig vastgebonden moest worden. Iedereen maakte prachtige rollades.
Opgehangen aan houte stokjes in een stoombad een uurtje zweten, en daarna weer uitpakken, plantendelen eruit schudden en peuteren, uitspoelen, en voila, ons Monetgaren was geboren! Mocht je met zulk garen willen breien, het is te koop in het Infopunt van de Wolunie.
Het mooie weer inspireert tot het maken van een bankje. Dat wordt het tweede zelfgemaakte bankje, deze gaat staan bij de brug langs het wandelpaadje waar je goed naar reetjes en elanden kunt zien. Man en dochter houden van het nieuwe bankje.
Bij Carina van Vadets gård heb ik mooie Gotlandswol gehaald, voor Helga uit de spingroep Wol en Wiel.
In de zomer, op Bolmendagen, zal ik op Vadet gaan spinnen met haar wol, dat zal gezellig worden.
Dit was de eerste spinochtend met Wol en Wiel van dit jaar dat ik echt de lente kon voelen - en zien! Kijk die lammetjes toch, pluizebollen met nieuwsgierige blik, of heerlijk slapend bij moeder in de voorjaarszon.
Hennies Ouessant schapen hebben lammetjes gekregen, witte en zwarte (met een wit vlekje). Ze hielden zich op afstand, bij moeder in de buurt en ook een beetje verstopt achter wat boomstammetjes, maar deze witte was wel erg benieuwd wie dat nou waren bij dat hek. Toen we eenmaal verdwenen waren (dachten zij!) kwamen ze dichterbij.
Het was een kleiner groepje deze week maar toch nog 8 personen. Hanneke had een gehaakte sjaal af - of bijna af, er was niet genoeg garen voor alle franje. Ze had van ander garen, een donker/licht getwijnde draad, de franjes afgemaakt maar was daar niet helemaal blij mee. Waarschijnlijk gaat ze die franje toch weghalen, en dan besluit ze of ze de sjaal helemaal zonder franje laat, of dat ze ander garen er voor gaat gebruiken, wat ze misschien nog moet bijspinnen. De sjaal zelf is fantastisch. Een eenvoudige haaksteek, met groepen stokjes, en met een geweldig effekt. Heerlijk om mee op de bank te kruipen als het wat fris is, of om gauw om te slaan als je even naar buiten moet om iets te doen, maar niet de tijd neemt om een jas aan te trekken. En met het veranderlijke voorjaarsweer is het prettig om nog iets om te hebben.
Helga heeft een nieuwe spintechniek uitgeprobeerd, die ze aan ons liet zien, Tailspun Yarn. Dat is garen waarin hele lokken van een schapenvacht uitsteken. Het lijkt een beetje op de schapenvacht zelf als je dit garen in een streng bijeen ziet.
Ze had ook van te voren al wat uitleg gemaild naar iedereen zodat je je kon voorbereiden als je het ook wilde proberen, heel handig. Hier zie je op het filmpje hoe zij het doet.
Ik was er erg nieuwsgierig naar en had het van te voren geprobeerd met Gotland wol.
Het viel niet mee om de lokken goed te laten hechten aan de kerndraad. Op deze ochtend zelf heb ik nog wat meer er van geprobeerd, en hier zie je het op de spoel op mijn twijnrekje. Net een opgewikkeld gotlandschaapje!
Thuis heb ik er nog wat meer van gesponnen, ik heb nu enkele tientallen meters en zal er waarschijnlijk eens mee proberen te weven.
Ook had Helga haar eerste polswarmers mee in de twijnend breien techniek. Heel mooi geworden!
Zelf had ik in de maand voorafgaand aan de spingroep wat plantaardig geverfde delen van vachten gesponnen. Altijd een mooie kleurencombinatie, met Walnoot, eerste (rechts, Blauwe Texelaar) en derde bad (links, Leicester Longwool), en ui op een lichtgrijze ondergrond van Blauwe Texelaar. Grappig hoe geel op een grijze ondergrond naar het groene nijgt. Op de foto is het nog groener dan in het echt, maar ook bij gewoon daglicht ziet het er lichtgroen uit.
Reny had ook met walnoot geverft. Gewoon in een pot waar de walnotenbolsters eerst een tijd in geweekt hadden, zonder te verwarmen. Het resultaat is verbluffend! Zonder beitsmiddel, zonder opwarmen en toch die mooie warme bruine tinten. De laatste portie wol had ze vergeten in het verfbad en heeft er extra lang in gezeten, waardoor hij nog donkerder is geworden dan de tweede portie. De basis is witte Flevolander x Texelaar.
En Reny had ook nog een verrassing voor mij. Ze was naar een middeleeuws weekend geweest met haar middeleeuwse groep, en had daar een van mijn poslwarmers verkocht! Het geeft zo'n geweldig gevoel als mensen iets wat je gemaakt hebt willen hebben en dat dan kopen.
Coby had geen showproducten mee. Ze had wel voor mij een proefje mee van de tweed waarmee ze haar prachtige winterjas (mantel) genaaid heeft. Ik had daar om gevraagd, omdat ik helemaal weg ben van alle vormen van tweed, en die van haar was een echte! Die wilde ik wel eens onder de loep houden! Het blijkt een visgraat te zijn. De draden lijken haast wel enkeldraads te zijn, wat ik me moeilijk voor kan stellen voor de ketting. En de draden hebben een lichte kleurvariatie in zichzelf, die je krijgt door verschillend geverfde vachten goed door elkaar te kaarden. Dat geeft op het oog een egale kleur, maar door de verschillende kleuren van de individuele vezels heeft de kleur meer diepte en levendigheid. Jaja! Visgraat is wat ik wil gaan proberen met mijn gesponnen Leicester Longwool. Het zal een veel grovere stof worden dan Coby's tweed, en het zal te prikkerig zijn voor een kledingstuk, maar ik heb er zo'n zin in!
Coba, die weeft, heeft een groot driehoeksweefraam aangeschaft, en daarop een luchtige sjaal van haar Gotland garen geweven. Heel elegant en fijn, vederlicht en doorzichtig, prachtig! Die weeftechniek intrigeert, als je op Youtube kijkt ziet het er niet moeilijk uit, ik ben benieuwd of ik het ook leuk zou vinden... Hier is een foto van de sjaal in de voorjaarszon.
En hier een filmpje van iemand die voordoet hoe je zo'n sjaal weeft. Zoals je ziet kun je allerlei draden verwerken, wat heel handig is voor spinners die wel eens iets overhouden, of voor als je een aparte draad spint waarvan je dan niet goed weet wat je ermee moet...
Saskia is altijd productief! Ze vertelde dat ze bezig is breipakketten samen te stellen voor haar webshop of voor verkoop tijdens de workshops/inloopochtenden die ze heeft. Ze is gestopt met poppen maken, en heeft haar poppenatelier omgedoopt tot wolatelier, nog steeds met de naam Wollepop.
En de laatste van het rijtje voor deze keer, Hennie, was bezig met een schapensjaal. Kijk maar in haar mand, daar ligt het begin van een rondgebreide sjaal die ze later met een 'steek' open gaat knippen. Met schaapjes. En dat vind ik, die een jaar lang alleen maar schapen maakte op mijn keramiek-avonden, natuurlijk geweldig. Ze breit hem van verschillende natuurlijke tinten grijs van Blauwe Texelaar wol.
En dan sluit ik af met een van mijn eigen keramieke schaapjes.
Er is weer een maand voorbij gevlogen, en de spingroep Wol en Wiel is bij elkaar geweest in de gezellige blokhut van Hennie, in Biddinghuizen, aardig centraal in Flevoland voor al onze leden, die komen van het uiterste noorden tot het zuidelijkste puntje, de meest oostelijk grens (zelfs ietsepietsie daarbuiten!) tot aan de westelijke grens van heel Flevoland.
Er waren weer mooie dingen gemaakt, en ik moet bekennen dat ik van tijd tot tijd zo enthousiast was over alle gemaakte producten, proeflapjes en projecten-in-de-maak dat ik niet van alles foto's gemaakt heb. Voor de blog is dat jammer, maar het zegt heel veel over hoe leuk de spinochtenden zijn, en hoeveel uitwisseling van ervaring en inspiratie er is tijdens de ochtend, heerlijk!
Ik zat bijvoorbeeld naast Annelies, die krulletjes aan het spinnen was. Ze maakte een draad van verschillend gekleurde lokken Wensleydale en Leicester Longwool, waarbij delen van de gekrulde lokken zichtbaar bleven. Het wordt een vrij dik, onregelmatig garen met heel veel karakter. Annelies vertelde dat ze het meestal nog twijnt met een dunnere draad, zodat het niet zo krullerig is, en makkelijker verwerkt kan worden. Zij maakt er vaak sjaals van, geweven of gebreid, heel mooi en origineel. Ze werkt het liefst met natuurlijke tinten en heeft heel verschillende kleuren krulletjes in het zakje wol wat ze meegenomen heeft deze ochtend. Geen foto's, maar ik hoop dat je je er een voorstelling van kunt maken.
Coba had proeflapjes mee van haar weefcursus en haar kleuren-cursus. Ze liet zien hoe verschillende kleuren samen een heel mooie indruk kunnen geven, ook al zijn ze individueel misschien niet zo heel erg mooi. Ik geloof dat ik de vorige keer ook hierover schreef, en deze keer blijft het ook bij schrijven want ik heb geen foto's genomen.
Waar ik wel foto's van heb gemaakt is het project van Petra, (die overigens ook haar dochter mee had, geweldig, moeder en dochter achter het spinnewiel! Petras project zijn sokken met allerlei verschillende patroontjes. Eerst heeft ze van alle kleurtjes een stukje gesponnen. Kijk maar hier onder:
Zijn het geen geweldige sokken? Vrolijke voetenwarmers die tegelijk je hart verwarmen!
Hennie heeft gesponnen! Van haar eigen Ouessant schapen, met een beetje jeu van een frisse kleur glanzende zijde die ze meegekaard heeft. De wol is gekaard op een kaardmachine, en de zijde heeft Hennie aan het eind van het kaardproces direct op de trommel van de kaardmachine gelegd, tussen de lagen wol. Als je de zijde aan de voorkant van de kaardmachine invoert, wordt het misschien wat meer verdeeld waardoor je niet zulke duidelijke 'strepen' van de zijde in je garen krijgt.
Cobie had ook niet stilgezeten de afgelopen maand! Of misschien juist heel veel stilgezeten, want ze had een hele bruidssjaal gebreid. De sjaal was voor een echte bruid, dus Cobie had een deadline en daar heeft ze zich op gericht, en ze is met ruime marginaal geslaagd! De sjaal had ze niet mee, die was natuurlijk al bij de bruid, maar ze liet wel een foto zien van het eindresultaat, prachtig!
Dat ze een kantsjaal breide viel heel toepasselijk samen met dat een paar anderen van de groep ook een kanten sjaal breien. Hennie, Jolanda, Cobie en ik. Het idee is dat als je tegelijkertijd aan een project werkt dan kun je elkaar steunen, stimuleren, en het is gewoon leuker. Nu is Cobie al klaar, maar dat kwam doordat ze een deadline had. De andere hebben dat niet dus die doen het lekker in hun eigen tempo. Over mijn sjaal wil ik nog een apart stukje schrijven.
Ook heb ik nog niet geschreven wat ik meenam om te laten zien. Maar... daar heb ik ook nog geen foto's van en die wil ik wel laten zien. Dat komt dus ook in een volgend stukje, dat houden jullie nog tegoed!
